Op deze stille dag lees ik het boek “De glazen stolp” van Sylvia Plath uit. Mijn dochter is werken en mijn vriend is ook werken en komt vanavond terug uit Schijndel. Als ik buiten stap om naar de winkel te lopen merk ik dat het buiten al even klam en warm aanvoelt als het binnen […]
Liefde
Ik zat op mijn hurken, want ik wilde je iets vragen.
En ik deed je sjaal wat beter om.
Jij betastte mijn gezicht en mijn haar met je handjes, en je zei:
"Is nat van regen"
En je bekeek me eens heel erg goed.Verstoppen
's Ochtends bij het aankleden
verstopt zij mijn ene schoen.
Ze doet namelijk een wedstrijdje met mij:
Wie het eerst is aangekleed.
En zo is zij de winnaar.
Of soms dan is zij het eerste klaar
en dan heb ik toch gewonnen.
Want dan deed ze een wedstrijdje
wie het laatste klaar is.Haartjes
Ik was mezelf met een washandje.
Anthe vraagt: 'Wat doe je mama?'
Ik zeg: 'Ik was mezelf'
Zij zegt: 'Jij hebt allemaal haartjes' (idd, tijd om te ontharen)
'Ja, dat klopt' zeg ik.
Zegt Anthe:
'Jij hebt grote haartjes, en ik heb kleine haartjes' en ze wijst op haar benen.De jaszak van een kind
* 3 dennenappels
* 2 eikeltjes
* glitterdraadjes
* Een glad oranje steentje en een geribbeld grijs steentje
* een playmobielkindjeVleugels van papier
Vanmiddag waren we op verjaardagsvisite.
Het zusje van haar vriendin werd drie jaar oud.
Mijn dochter verkleed als elfje door twee kleine elfenvleugels op haar rug waar ze de hele middag mee rondliep.
We hebben daar gegeten en toen we weer thuis waren was ik bezig de was op te ruimen.En toen zag ik haar lopen met soortgelijke vleugeltjes op haar rug, maar nu dan van papier en een toverstokje gemaakt van een opgerold velletje typepapier.
Mijn meisje is erg creatief en kan zich vermaken met eenvoudige dingen. Een stapel typepapier, een schaartje, plakband, plaksel en wat potloden.
En daarmee creeert ze dan haar eigen wereld, van schoenen tot vleugels van papier.Ik heb daar bewondering voor.
Feilloos
Ze zit bij mij achter op de fiets en ze is vervelend. Nou ja, vond ik dan op dat moment.
Allebei moe en zij is daarbij snipverkouden.En ik zeg heel incorrect: "Ik vind jou niet lief"
"Welles...", antwoordt ze.
"...want ik zie het aan je ogen".
Op een blad
We zitten in opa's auto. Ik heb haar net uit school gehaald.
Ze zit achterin en ze zegt tegen mee:
"Ik wil op een blad zitten."
"Maar dat kan toch niet" zeg ik
Ik vraag wat door naar het hoe en waarom.
"Ik wil op een blad zitten,
net als een kikker."