Kralenketting

Je maakt een hele mooie kralenketting met een veel te zwak touwtje.
Ik maak er een knoopje in en gelukkig past hij net over je hoofd.
Je staat blij te springen door de huiskamer en ik roep nog even:
‘Doe een beetje voorzichtig meisje’.
Later loop ik naar de slaapkamer en dan hoor ik de kralen vallen over het laminaat.
Ik help je mee het op te ruimen.
En dan vraag ik me af:
Zou je vroeger niet hebben gekrijst van teleurstelling?
En nu niet. Dat is het leren accepteren van tegenslag in je leven.
En heel even vraag ik me af of dit nou juist mooi is en dat het groei is, of dat het triest is omdat je als kleine meid gewoon teleurgesteld mag zijn en boos.

This entry was posted in Dertig dagen. Bookmark the permalink. Post a comment or leave a trackback: Trackback URL.

One Comment

  1. ANila
    Posted 30/12/2007 at 22:10 | Permalink

    Prachtig , ik vind dit leuk om te lezen , ze gaat echt met sprongen vooruit !
    En ze probeert het vast opnieuw en doet het dan beter….

Post a Comment

Your email is never published nor shared. Required fields are marked *

You may use these HTML tags and attributes <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

*
*

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

  • Liefde

    Ik zat op mijn hurken, want ik wilde je iets vragen.
    En ik deed je sjaal wat beter om.
    Jij betastte mijn gezicht en mijn haar met je handjes, en je zei:
    "Is nat van regen"
    En je bekeek me eens heel erg goed.

  • Verstoppen

    's Ochtends bij het aankleden
    verstopt zij mijn ene schoen.
    Ze doet namelijk een wedstrijdje met mij:
    Wie het eerst is aangekleed.
    En zo is zij de winnaar.
    Of soms dan is zij het eerste klaar
    en dan heb ik toch gewonnen.
    Want dan deed ze een wedstrijdje
    wie het laatste klaar is.

  • Haartjes

    Ik was mezelf met een washandje.
    Anthe vraagt: 'Wat doe je mama?'
    Ik zeg: 'Ik was mezelf'
    Zij zegt: 'Jij hebt allemaal haartjes' (idd, tijd om te ontharen)
    'Ja, dat klopt' zeg ik.
    Zegt Anthe:
    'Jij hebt grote haartjes, en ik heb kleine haartjes' en ze wijst op haar benen.

  • De jaszak van een kind

    * 3 dennenappels
    * 2 eikeltjes
    * glitterdraadjes
    * Een glad oranje steentje en een geribbeld grijs steentje
    * een playmobielkindje

  • Vleugels van papier

    Vanmiddag waren we op verjaardagsvisite.
    Het zusje van haar vriendin werd drie jaar oud.
    Mijn dochter verkleed als elfje door twee kleine elfenvleugels op haar rug waar ze de hele middag mee rondliep.
    We hebben daar gegeten en toen we weer thuis waren was ik bezig de was op te ruimen.

    En toen zag ik haar lopen met soortgelijke vleugeltjes op haar rug, maar nu dan van papier en een toverstokje gemaakt van een opgerold velletje typepapier.
    Mijn meisje is erg creatief en kan zich vermaken met eenvoudige dingen. Een stapel typepapier, een schaartje, plakband, plaksel en wat potloden.
    En daarmee creeert ze dan haar eigen wereld, van schoenen tot vleugels van papier.

    Ik heb daar bewondering voor.

  • Feilloos

    Ze zit bij mij achter op de fiets en ze is vervelend. Nou ja, vond ik dan op dat moment.
    Allebei moe en zij is daarbij snipverkouden.

    En ik zeg heel incorrect: "Ik vind jou niet lief"

    "Welles...", antwoordt ze.

    "...want ik zie het aan je ogen".

  • Op een blad

    We zitten in opa's auto. Ik heb haar net uit school gehaald.
    Ze zit achterin en ze zegt tegen mee:
    "Ik wil op een blad zitten."
    "Maar dat kan toch niet" zeg ik
    Ik vraag wat door naar het hoe en waarom.
    "Ik wil op een blad zitten,
    net als een kikker."

    Failed to fetch badge info from Flickr.\n
  • Flickr


    By Erik Rasmussen
  • Gebakken Dromen

  • Categories