Drie enorme kamelen op de markt van Den Bosch.
Dat is bevreemdend om te zien hoor.
Even voor deze foto staan er twee
slanke zwarte Afrikaanse mannen breeduit lachend bij
de beesten om op de foto gezet te worden.
Ze leken te denken hoe dat zo ineens kon,
een stukje thuisland op de Bossche markt.
Ja, dáár had ik een foto van moeten maken.
De drie koningen stegen even na deze foto op de kamelen.
Met die reden was er een speciaal podiumpje vlak naast ons geplaatst.
Daarna trokken de drie koningen op hun kamelen
richting de Sint-Janskathedraal.
Met daarachter de schaapherders met hun schapen,
en daarachter vele volwassen en kinderen
met lampionnen het liedje “Driekoningen” zingend.
Daar hebben we een mis bijgewoond.
Het is niet als vroeger toen we met diezelfde lampionnen
als het donker was langs de huis liepen
om aan te bellen en te zingen in ruil voor snoep.
Maar het was wel een mooie vervanging.
‘Drie koningen, drie koningen.
Geef mij een nieuwe hoed hoed hoed
want mijn oude die is versleten
en mijn moeder die mag het niet weten
en mijn vader is niet thuis.
Piep, zei de muis al in het achterhuis.’
3 Comments
Hoe vond Anthe de mis?
We zaten nogal achteraan en daardoor kreeg ze niet echt een goede indruk van wat er aan de hand was.
Het koor Schola Cantorum hoorde je bijna niet. Eigenlijk viel dat wel tegen dus.
Jammer dat je zo achteraan zat. Maar wel mooi zo met een levende kerststal erbij. Als je bij ons was gekomen had je het koor wel gehoord (mijn koor), maar geen dieren gezien.